یکم. انسان در دوران پست مدرن در حالى گام به هزاره سوم ميلادى نهاده كه نظامهاى حقوقى فراوانى را مشاهده كرده و پيوسته در حال بازبينى و نقد آنها بوده است. نظريه پردازى هاى حقوقدانان و فلاسفه حقوق و آثار بيشمارى كه از آنان بر جاى مانده است گوياى همين واقعيت است. تلاش هاى انجام گرفته در تدوين اعلاميه جهانى حقوق بشر (مصوب 1948 م) و ميثاق ها و كنوانسيون هايى را كه براى اجرايى نمودن اين اعلاميه به تصويب رسيده اند از جمله ميثاق بين المللى حقوق مدنى وسياسى (مصوب 1966) وميثاق بين المللى حقوق اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى (مصوب1966) را نيز نمى توان از نظر دور داشت.
دوم. با وجود پيشرفت هاى چشمگير انجام گرفته در زمينه حقوق بشر وراهكارهاى در نظر گرفته شده براى تحقق آنها، آيا باز هم مى توان ادّعا نمود كه استيفاى حقوق مردم و اجراى عدالت نيازمند دستورهاى دينى و معيارها و «ميزان»هاى ارائه شده از سوى رسولان الهى است؟ اساساً آيا اسلام از يك نظام حقوقى برخوردار است؟ ويژگى هاى آن چيست؟ بر چه مبانى استوار است و از چه منابعى تغذيه مى كند؟ چگونه در عصر حاضر توانايى و ظرفيت پاسخ گويى به نيازهاى فزاينده و نوظهور بشر و مطالبات روز افزون او را دارد؟ حقوق اسلام چه امتيازى فراتر از آنچه بشر خود بدان رسيده است در اختيار او قرار مى دهد؟ در اين نظام حقوقى، حق وتكليف چگونه ارزيابى مى شود؟ آيا دين بيشتر از آنچه كه به حقوق مردم پرداخته باشد، براى آنان تكليف تعيين نكرده است و با زبان تكليف با آنان سخن نمى گويد؟ (زبانى كه براى انسان امروز خوشايند نمى باشد.) اسلام در پى ريزى نظام حقوقى خود، اصالت را به فرد داده است يا به جامعه؟ در برخورد منافع ملى با موازين دينى چه راهى را بر مى گزيند؟ وخلاصه در دنياى سيطره سكولاريزم و جدايى دين از دولت، چگونه حقوق اسلام در ابعاد اجتماعى وسياسى ظاهر مى گردد؟
سوم. پاسخ به اين پرسش ها گرچه نيازمند بررسى گسترده و عميق از زواياى مختلف است و اين مهم، فرصتى بسيار بيشتر از ارائه درسى با ارزش دو واحد را مى طلبد، تلاش كرده ايم دانشجويان عزيز را در گام اول با مبانى نظام حقوقى اسلام و سپس با حقوق اجتماعى وسياسى انسان در اسلام آشنا سازيم و با توجه به ضرورت گزيده گويى، در حد امكان به پرسش هاى پيش گفته پاسخ دهيم. اميد كه با مطالعه اين كتاب تصوير روشنى ازحقوق انسان در اسلام در ذهن ها نقش بندد و بصيرت بيشترى كه خود عامل تحقيق و پژوهش بيشتر در حقوق اسلام است براى خوانندگان كتاب پديد آيد.
چهارم. در تدوين كتاب موارد زير مورد توجه قرار گرفته است:
1 . رعايت سرفصل هاى مصوّب.
2 . پاى بندى به اصول، معيارها و اصطلاحات شناخته شده حقوقى.
3 . تمركز بر قرآن به عنوان اصيل ترين منبع دينى.