جمعه 13 مهر 1403
- الجمعة 1 ربيع ثاني 1446
- Fri 04 Oct 2024

برخیز  و نگر « جوان» مارا                « آراسته» کن جهان ما را

انواع مستی

 

یکی از عوامل غفلت، سرمستی است که در تعابیر قرآن و احادیث به آن حالت «سُکر» یا «سَکرت» گفته می شود. هرچند به تصور عمومی، مستی، ناشی از نوشیدن مشروبات الکلی است، ولی این از مصادیق مستی مادی است و مستی عوامل دیگری هم دارد که در آموزه های دینی مورد توجه قرارگرفته است.

خداوند هنگام نزول عذاب به قوم لوط در بیان وضعیت آنان فرمود: «لَعَمْرُکَ إنَّهُم لَفِی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ؛ (سوره حجر:72) به جان تو سوگند، آنان در مستی خود سرگردان بودند.

به فرموده امیر مومنان علی علیه السلام: السُّکْرُ أرْبَعُ السُّکْراتِ: سُکْرُ الشَّرابِ، وَسُکْرُ الْمالِ، وَسُکْرُ النَّوْمِ، وَسُکْرُ الْمُلْکِ(بحارالأنوار، ج 73، ص 142، ح 18؛ معانی الاخبار،ص365): مستى در چهار چیز است: مستى از شراب، مستى ثروت، مستى خواب، مستى ریاست.

در حدیث دیگری از آن حضرت این چنین گزارش شده است:

یَنبَغِی للعاقِلِ أن یَحتَرِسَ مِن سُکرِ المالِ، و سُکرِ القُدرَةِ، و سُکرِ العِلمِ، و سُکرِ المَدحِ، و سُکرِ الشَّبابِ، فإنَّ لِکُلِّ ذلکَ رِیاحا خَبیثةً تَسلُبُ العَقلَ و تَستَخِفُّ الوَقارَ»

انسان خردمند سزاوار است که خود را از مستی ثروت، مستی قدرت، مستی علم، مستی مدح و مستی جوانی نگه دارد زیرا هریک را بادهای پلیدی است که عقل را می زداید و وقار را کاهش می دهد. (غرر الحکم- صفحه 66 )

ای بی خبر از رموز هستی                افتاده به دام خودپرستی

بگذار ز باده تغافل                          سرشاری و بیخودی و مستی

از جهل محیط زندگانی است            کانون فساد و مهد پستی

ای بستری ستم! خدا را                    شد قافله، محملی نبستی (بارق شفیعی)

 

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

نظر دادن